Dit vind ik een rare omschrijving. Je minst favoriete liedje? Oftewel: ik moet een liedje posten die ik eigenlijk helemaal niet leuk vind. Linda merkte op dat liedjes die je slecht vind, eigenlijk helemaal geen plaatsje verdienen op je blog. Hier ben ik het helemaal mee eens. Maar hé, het is een challenge dus ik plaats er toch één. Jan Smit verdiend deze eer om met zijn liedje 'Laura' hier te verschijnen.
Ik weet dat het een bijzonder liedje is en ja de tekst heeft ook wel wat. Maar waarom ik een hekel aan dit liedje heb kun je vast wel bedenken. Toen heb liedje net uit kwam, ouch. Iedereen die ik tegen kwam (serieus!) begon het liedje te zingen. Ook op school - nog op de basisschool - kregen de meesten in de gaten dat er een liedje uitgebracht was wat Laura heette. Het werd keer op keer naar m'n hoofd geslingerd. Vaak ook met eigen verzonnen teksten erop. (die niet altijd even leuk waren)
Als Jan Smit in het liedje een andere naam had gebruikt had ik er echt geen probleem mee gehad. Maar het feit dat het zo vaak naar je gezongen word, is op een gegeven moment niet leuk meer. In het begin is vond ik het misschien nog wel grappig (dat weet ik niet eens meer), maar er komt een punt waar het genoeg is. En steeds als ik dit liedje weer hoor denk ik: STOP! Liever niet, volgende!
Ik wil nogmaals zeggen dat ik het een mooi liedje vind, maar dat het vanwege de naamkeuze onder deze categorie valt.
Kan het me voorstellen! Helemaal als er dan nare teksten op worden verzonnen! (:
BeantwoordenVerwijderenDe tekst heeft inderdaad een persoonlijk betekenis voor Jan,
BeantwoordenVerwijderenmaar wat mij betreft is het nu echt 'gepromoveerd' tot een zeiklied!
En kan het me ook heel goed voorstellen dat je er na een tijdje zat van bent, als je naar je toe gezongen wordt met andere, vervelende teksten.